Przerost migdałków podniebiennych sam w sobie nie jest chorobą. Stanowi jednak przejaw aktywności układu odpornościowego organizmu człowieka, przekazując w ten sposób informację o gotowości do walki z infekcją. Sprawdź, jakie mogą być przyczyny przerostu migdałków podniebiennych.
Budowa i funkcje migdałków podniebiennych
Migdałki podniebienne to skupiska tkanki limfatycznej o wymiarach około 2 cm długości i około 1 cm szerokości. Migdałki podniebienne leżą obustronnie w obrębie gardła środkowego, w zagłębieniach między łukami podniebienno-językowymi i podniebienno-gardłowymi.
Przerośnięte migdałki podniebienne same w sobie nie są chorobą. Stanowią jednak przejaw aktywności układu odpornościowego organizmu. Są one częścią tego układu i to w nich produkowane są antygeny, których zadaniem jest wytwarzanie przeciwciał, chroniących nasz organizm przed alergenami i drobnoustrojami. Migdałki stanowią pierwszą barierę chroniącą nasz układ oddechowy przed patogenami. Ze względu na swoje umiejscowienie, ich rolą jest przeciwdziałanie rozprzestrzeniania się zarazków i rozwojowi choroby. Jeśli jednak organizm zostanie zaatakowany przez infekcję, migdałki produkują znacznie więcej antygenów niż normalnie, dlatego powiększają się i w ten sposób dają nam informacje, że są gotowe do walki z infekcją. Po zwalczeniu choroby powracają do swoich normalnych rozmiarów.
Dlaczego dochodzi do przerostu migdałków podniebiennych?
Przyczyną powiększonych migdałków podniebiennych mogą być choroby, takie jak:
Angina, czyli ostre zapalenie migdałków podniebiennych. Migdałki stają się powiększone i pojawia się na nich biały nalot, tzw. czopy ropne. Czasem jednak bakterie od razu wnikają w głąb, nalotu nie widać, a migdałki są bardzo zaczerwienione i opuchnięte.
Szkarlatyna (płonica) to ciężka zakaźna choroba bakteryjna wieku dziecięcego. Przy szkarlatynie migdałki są powiększone i przekrwione.
Błonica to silnie zakaźna choroba, której jednym z objawów są lekko zaczerwienione i mocno przerośnięte migdałki pokryte białymi bądź szarymi aksamitnymi błonami, które mocno zlewają się z podłożem.
Mononukleoza zakaźna, w przebiegu której obserwuje się czerwone, przerośnięte migdałki podniebienne, pokryte nalotem włóknikowym.
Kiła drugorzędowa, tj. po upływie około 9 tygodni po zakażeniu obserwuje się przerost migdałków, a także biało-mleczne grudki.
Agranulocytoza, będąca bardzo niebezpiecznym dla organizmu stanem, w którym dochodzi do poważnego osłabienia jego mechanizmów ochronnych. Jednym z objawów jest powiększenie i owrzodzenie migdałków podniebiennych.
Chłoniak, czyli nowotwór układu chłonnego, dający niespecyficzne objawy, zbliżone najczęściej do grypy bądź przeziębienia.
Rak migdałka podniebiennego, którego charakterystycznym objawem jest jednostronne, nierównomierne powiększenie migdałka, a także jego owrzodzenie.
Wśród przyczyn przerostu migdałków podniebiennych wskazuje się również na:
powtarzające infekcje – w szczególności dotyczy to nawracającej anginy, zapalenia zatok przynosowych i błony śluzowej nosa, ale też nieleczonych zębów zajętych przez próchnicę;
zaburzenia hormonalne – z obserwacji wynika, że przerost migdałków częściej występuje u osób z obniżonym poziomem hormonów kory nadnerczy we krwi;
alergeny – wziewne, pokarmowe, jak też bakterie będące silnym czynnik alergennym;
dietę ubogą w węglowodany.