Audiometria tonalna to jedno z podstawowych badań z zakresu otolaryngologii. Często określa się ją także za pomocą skrótu PTA, co z języka angielskiego oznacza Pure Tone Audiometry, czyli audiometria czystego tonu. Badanie pomaga odkryć przyczynę niedosłuchu oraz odkryć, czy jest on spowodowany uszkodzeniami w uchu wewnętrznym. Audiometrię tonalną wykonuje się także po to, by określić stopień ubytku słuchu w zależności od częstotliwości dźwięku.
Audiometria tonalna – przebieg badania
Audiometria tonalna należy do badań nieinwazyjnych. Jest w pełni bezpieczna dla pacjenta i nie wywołuje u niego uczucia dyskomfortu.
Pacjent w trakcie badania znajduje się w wyciszonej kabinie z przeszkloną ścianą, przez którą może obserwować osobę wykonującą PTA. Przez założone na uszy specjalne słuchawki emitowane są dźwięki o różnym natężeniu. Zadaniem pacjenta jest naciskanie specjalnego przycisku w momencie, gdy osoba wykonująca badanie zwiększy lub zmniejszy głośność tonu, aż do momentu, gdy dźwięk przestanie być dla niego całkowicie słyszalny.
Przeciwwskazania do wykonania PTA
Badanie audiometryczne jest na tyle nieinwazyjne, że właściwie nie ma przeciwwskazań do jego wykonywania. Niemniej jednak, jeżeli kontakt z pacjentem jest utrudniony wykonanie PTA nie jest możliwe. Opiera się ono bowiem na współpracy z chorym.
Innym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia badania audiometrii tonalnej jest klaustrofobia, ponieważ kabina w której pacjent znajduje się w trakcie badania jest dosyć ciasnym i zamkniętym pomieszczeniem.
Wyniki audiometrii tonalnej – jak je interpretować
Wynik badania jest znany natychmiast po jego wykonaniu. Prezentowany jest w formie audiogramu, czyli krzywej progu słyszenia dla przewodnictwa kostnego i powietrznego. Choć na pierwszy rzut oka linie widoczne na audiogramie niewiele nam mówią, interpretacja wyniku nie jest skomplikowana. Wystarczy wziąć pod uwagę kilka zależności.
Brak zaburzeń słyszenia
Lewa strona wykresu odpowiada dźwiękom niskim, natomiast prawa – wysokim. Jeżeli linie na wykresie położone są blisko siebie oznacza to, że słuch pacjenta jest prawidłowy – zlokalizowane w uchu środkowym kosteczki przewodzą dźwięki równie dobrze jak przewód słuchowy.
Niedosłuch przewodzeniowy
U pacjentów z niedosłuchem przewodzeniowym na audiogramie widoczne będą: prawidłowo przebiegająca krzywa prezentująca przewodzenie dźwięków przez kosteczki słuchowe oraz krzywa powietrzna wskazująca znacznie podwyższony próg słyszenia.
Niedosłuch odbiorczy
Wyniki audiometrii tonalnej pomagają także zdiagnozować niedosłuch odbiorczy. U pacjentów dotkniętych tym problemem na wykresie widoczne są krzywe, które przebiegają bardzo blisko siebie, ale mają wysoki próg słyszenia. Oznacza to, że przyczyn ubytku słuchu należy szukać w uchu wewnętrznym lub nawet w mózgu.